Þetta er fyrsta bókin í sagnabálkinum Móðurást, þar sem Kristín dregur upp ljóðræna og brotakennda mynd af lífi langömmu sinnar, Oddnýjar Þorleifsdóttur, sem bjó í Biskupstungum á síðari hluta 19. aldar.

Í verkinu fléttar Kristín saman sögulegum staðreyndum og skáldlegri ímyndun til að endurskapa tilveru kvenna á þessum tíma. Sagan einkennist af tilvistarlegum vangaveltum og persónulegri nálgun, þar sem höfundurinn rannsakar tengsl kynslóða og hlutverk kvenna í samfélaginu.

Bókin hlaut Fjöruverðlaunin árið 2024, íslensk bókmenntaverðlaun veitt eru fyrir framúrskarandi verk eftir konur.